By ក្នុងនាមជាពលរដ្ឋនៃប្រទេសមួយ ប្រជាជនត្រូវមានស្មារតីជាតនិយមស្រឡាញ់ប្រទេសរបស់ខ្លួន។ ដូច្នេះ វាមិនមានអ្វីខុសឆ្គងទេ នៅពេលដែលពលរដ្ឋកម្ពុជានិងថៃស្រឡាញ់ប្រទេសជាតិនិងគាំទ្រដល់ប្រទេសជាតិរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន។
ប៉ុន្តែទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយចុះ របៀបនៃការបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់គឺវាអាចជះឥទ្ធិពលទាំងល្អនិងអាក្រក់។ ឧទាហរណ៍ដ៏សាមញ្ញមួយ ឪពុកម្តាយស្រឡាញ់កូន ហើយគាត់បង្ហាញក្តីស្រឡាញ់របស់គាត់ដោយធ្វើអ្វីតាមតែចិតត្តកូន។នៅទីបំផុតនោះ កូននោះក៏ក្លាយជាកូនខូច មិនមានសីលធម៌ មិនមានចំណេះដឹង ដោយសារតែកូននោះឈ្លក់នឹងសប្បាយហើយភ្លេចរៀនភ្លេចសូត្រ។
រឿងជាតិនិយមនេះក៏ដូចគ្នានេះដែរ ការបង្ហាញអំពីស្មារតីជាតិនិមរបស់មនុស្សម្នាក់ៗអាចជួយដល់ប្រទេសជាតិ ប៉ុន្តែ ក្នុងស្ថានភាពអាក្រក់ វាក៏អាចធ្វើបាបប្រទេសជាតិអោយធ្លាក់ក្នុងជម្លោះពូជសាសន៍ឬសង្គ្រាមក៏ថាបាន។ នេះជាអ្វីដេលប្រជាជនកម្ពុជានិងប្រជាជនថៃត្រូវចំណាយពេលបន្តិចដើម្បីគិតឡើងវិញថាតើពួកគេកំពុងតែបង្ហាញស្មារតីជាតិនិយមរបស់ពួកគេក្នុងផ្លូវដ៏ត្រឹមត្រូវឬទេ?
ប្រជាជនកម្ពុជានិងប្រជាជនថៃភាគច្រើនបំផុតសុទ្ធតែអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាដែលអប់រំមនុស្សអោយចេះស្រឡាញ់គ្នា ហើយរួមរស់ជាមួយគ្នាដោយសន្តិភាព។ សំខាន់បំផុតនោះ មូលដ្ឋានគ្រឹះនៃព្រះពុទ្ធសាសនាគឺសច្ចភាព ឬការពិត។ ដូច្នេះ ប្រជាជនកម្ពុជានិងប្រជាជនថៃ ត្រូវតែមានសច្ចភាពជាប់ខ្លួន នៅពេលដែលពួកគេបង្ហាញស្មារតីជាតិនិយម។ ស្មារតីជាតិនិយមដ៏ងប់ងល់និងគ្មានសច្ចភាពគឺជារឿងមួយដ៏គ្រោះថ្នាក់សម្រាប់ប្រទេសនិងប្រជាជនៃប្រទេសទាំងពីរ។
ទាហរណ៍ក្នុងស្ថានភាពបច្ចុប្បន្ននេះ បើសិនជាប្រជាជនកម្ពុជានិងប្រជាជនថៃដក់ជាប់នូវគំនុំនិងការខឹងគ្នារៀងៗខ្លួន ហើយ ម្នាក់ៗសុទ្ធតែចង់យកអំពើហិង្សាដើម្បីដោះស្រាយជម្លោះនោះ តើប្រជាជននៃប្រទេសទាំងពីរអាចនឹងរស់នៅក្នុងនាមជាអ្នកជិតខាងល្អដោយរបៀបណា?
ទាំងប្រជាជនកម្ពុជានិងប្រជាជនថៃគួរតេនាំគ្នាគាំទ្រដល់រដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសរៀងៗខ្លួនអោយដោះស្រាយជម្លោះដោយសន្តិវិធី ហើយមិនត្រូវនាំគ្នារុញអោយប្រទេសទាំងពីរមានជម្លោះជាតិសាសន៍ឬប្រដាប់អាវុធឡើយ។ ពលរដ្ឋកម្ពុជានិងពលរដ្ឋថៃត្រូវចងចាំងថា សង្គ្រាមគឺគ្មានអ្នកឈ្នះនោះទេ គឺមានតែអ្នកចាញ់ ហើយ អ្នកដែលរងទុក្ខខ្លាំងជាងគេគឺប្រជាជនតែម្តងជាពិសេសគឺប្រជាជននៅតាមតំបន់ព្រំដែន។
ចលនាជាតិនិយមបានកំពុងតែផុលផុសខ្លាំងឡើងរវាងកម្ពុជានិងថៃ ក្រោយពេលដែលមានការប៉ះទង្គិចនៅព្រំដែនកាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២៥រហូតដល់មានការបញ្ជូនកម្លាំងទាំងសងខាង ហើយចាប់ផ្តើមរឹតបន្តឹងលើច្រកព្រំដែន ប៉ុន្តែសង្ឃឹមថា ភាគីទាំងសងខាងនឹងរក្សាហើយទប់បាននូវចលនាជាតិនិយមកុំអោយវារីករាលដាលទៅជារឿងជ្រុលនិយមឫការរើសអើងជាតិសាសន៍ ។
បញ្ហាល្អក់កករនៃទំនាក់ទំនងរវាងកម្ពុជានិងថៃនាពេលនេះ បានកើតមានជាបន្តបន្ទាប់ ចេញពីបញ្ហានៅកោះគុត រហូតដល់ប្រាសាទតាមាន់ធំ តាមាន់តូច តាក្របី និង តំបន់មុំបី ហើយនៅពេលនេះគឺបានកំពុងតែតានតឹងនៅតាមខ្សែបណ្តោយព្រំដែនរវាងប្រទេសទាំងពីរតែម្តង ។
បញ្ហាទាំងនេះ វាបណ្តាលមកពីចលនាជាតិនិយមដែលបង្កាត់ភ្លើងដោយក្រុមអ្នកនយោបាយប្រឆាំងមួយចំនួនទាំងនៅថៃនិងនៅកម្ពុជា ហើយបានប្រើប្រាស់វាដើម្បីជាលេសដើម្បីរិះគន់លើគូបដិបក្ស ពោលគឺដណ្តើមនិងច្បាមយកសក្តានុពលនិងថាមពលនយោបាយ នៅក្នុងប្រទេសរៀងៗខ្លួន ។ នេះគឺជាបញ្ហាដែលគួរតែយកចិត្តទុកដាក់ ហើយសង្ឃឹមថា ភាគីកម្ពុជានិងថៃ អាចនឹងរកឃើញដំណោះស្រាយ រួមមួយ ដើម្បីឈានទៅដោះស្រាយបញ្ហានិងបន្ថយកម្តៅដោយសន្តិវិធី ។
មិនមែនតែនៅកម្ពុជានិងថៃនោះទេ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ នយោបាយបែបជាតិនិយមបានងើបឡើងវិញនៅទូទាំងពិភពលោក ដែលជារឿយៗត្រូវបានរុំព័ទ្ធដោយភាសាស្នេហាជាតិ មោទនភាពវប្បធម៌ ឬអធិបតេយ្យភាពជាតិ ។ និន្នាការនិងយុទ្ធសាស្ត្រនយោបាយបែបនោះ គឺតែងតែបណ្តាលឲ្យមានការរើសអើងជាតិសាសន៍ ការស្អប់ខ្ពើម និងគំនិតជ្រុលនិយម រហូតដល់ កើតមាន សង្គ្រាមជាបន្តបន្ទាប់ ដូចជានៅតំបន់អាហ្វ្រិក ហើយមួយចំណែកនៃសង្គ្រាមអ៊ីស្រាអែល និង អ៊ីរ៉ង់ ដែលកំពុងតែឆាបឆេះនាពេលថ្មីៗនេះក៏វាជាផ្នែកមួយដែលបង្កាត់ភ្លើងដោយជាតិនិយមនេះផងដែរ ។
ការលើកតម្កើងគំនិត “ស្នេហាជាតិពិត” មិនមែនជាពាក្យស្លោក ឬកាយវិការជានិមិត្តរូបនោះទេ ប៉ុន្តែជាការកសាងប្រទេសឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើងតាមរយៈឯកភាព អភិបាលកិច្ចល្អ និងការគោរពចំពោះប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់រូប។ មធ្យោបាយដ៏ល្អបំផុតដើម្បីបន្សាបបញ្ហានិងទស្សនៈបែបនេះគឺដើម្បីផ្តល់លទ្ធផលជាក់ស្តែងដូចជាការជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ពង្រឹងសន្តិសុខជាតិ លើកកម្ពស់ការអប់រំ ពង្រីកកម្មវិធីការថែទាំសុខភាព និងការការពារអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌។
សរុបទៅដើម្បីទប់ទល់ស្ថានការណ៍និងភាពតានតឹងនៅតាមព្រំដែន សង្ឃឹមថាភាគីកម្ពុជានិងថៃនឹង ប្រើប្រាស់ចលនាឫទស្សនៈជាតិនិយមមួយដ៏ត្រឹមត្រូវ ពោលគឺគួរតែបញ្ចូលនូវទម្រង់នៃចលនានិងស្មារតីស្នេហាជាតិដែលចាក់ឫសចាក់គល់ឈរលើមូលដ្ឋានច្បាប់ សក្ខីកម្មពិតប្រាកដ ហើយមានតម្លាភាព ជាពិសេសកុំកេងចំណេញគ្នាទៅវិញទៅមកក្រោមហេតុផលនយោបាយនិងការទូត ។
សូមលើកកម្ពស់ដំណោះស្រាយនិងប្រកាន់យកនូវអ្វីដែលឈរលើគោលការណ៍សន្តិភាព គោលការណ៍ច្បាប់អន្តរជាតិ និង គោរពសេចក្តីថ្លៃថ្នូរបស់មនុស្សជាតិទៅវិញទៅមក ។ ដូច្នេះ ចូរពលរដ្ឋកម្ពុជានិងថៃរួមគ្នាជំរុញដំណោះស្រាយដោយសន្តិភាពរវាងប្រទេសទាំងពីរហើយដកខ្លួនចេញអោយឆ្ងាយអំពីការប្រព្រឹត្តណាមួយដែលគ្រាន់តែជាការសាក់សាំងលើភ្លើងដែលកំពុងឆេះ។ ពលរដ្ឋគ្រប់រូបគួរតែរួមគ្នាជះទឹករំលត់ភ្លើងនៃភាពតានតឹងនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ដើម្បីកុំអោយមានការស្តាយក្រោយ ដោយសារតែជម្លោះកាន់តែរីកធំទៅៗ៕.
